Artykuł proponuje rozszerzenie jednej z teorii ograniczonej racjonalności - teorii zakotwiczenia - na wielokrokowe gry Stackelberga. Zgodnie z tą teorią ludzie mają tendencję do wypłaszczenia prawdopodobieństw dostępnych opcji. Praca wprowadza zlinearyzowaną sformułowanie teorii zakotwiczenia, której użycie jest możliwe przez technikę programowania liniowego i całkowitoliczbowego z ograniczeniami. Dodatkowo zaproponowano dwa podejścia przybliżone implementujące podstawową (niezmodyfikowaną) wersję teorii zakotwiczenia: algorytm ewolucyjny oraz metodę próbkowania Monte Carlo. Skuteczność użytych algorytmów została potwierdzona eksperymentalnie w testach z udziałem ludzi.